تجهیزات پزشکی تنفسی چیست و چه کاربردی دارد؟

تجهیزات پزشکی تنفسی چیست

فهرست مطالب

حتما تا به امروز نام برخی از تجهیزات پزشکی تنفسی را شنیده اید؛ از قبیل دستگاه اکسیژن ساز، کپسول‌های بزرگ تنفسی و دستگاه پمپاژ دستی تنفسی که اغلب در موارد اضطراری و اورژانسی استفاده می‌شود. کپسول اکسیژن به بیمارهایی کمک می‌کند که با مشکلات ریوی دست و پنجه نرم می‌کنند تا بهتر و آسان‌تر نفس بکشند. برخی از این کپسول‌ها برقی و برخی دیگر لیتری می‌باشند و در مراکزی مخصوص پر می‌شوند. در ادامه این مقاله شما را با مزایا و انواع «تجهیزات پزشکی تنفسی» آشنا می‌نماییم. با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا در این روزها بهتر است که اطلاعاتی راجع به این موارد و تجهیزات حیاتی کسب نمایید؛ همچنین افراد با بالا رفتن سن نیاز پیدا می‌کنند به این ابزار چه بسا بهتر می‌باشد که از همین حالا تصمیم به داشتن آن‌ها اخذ کنیم و به فکر آینده باشیم.

 

تجهیزات پزشکی تنفسی چیست؟

 

دستگاه اکسیژن ساز

 

در ابتدا باید گفت که «تجهیزات پزشکی تنفسی» ابزاری‌هایی هستند که با هدف اکسیژن‌رسانی به افرادی ساخته شده‌اند که دچار اختلال تنفسی یا کمبود اکسیژن می‌باشند. این دستگاه تمامی اختلالات و محدودیت‌های تنفسی را تشخیص می‌دهد و به رفع مشکل کمک می‌کند. قابل ذکر است که این دستگاه برای بیماران قلبی، ریوی و هم چنین کسانی مناسب است که با گاز مسموم می‌شوند. برای افرادی هم استفاده می‌شوند که در کما می‌باشند و یا مرگ مغزی می‌شوند یا در منزل و یا در بیمارستان‌ها قابلیت بهره وری دارند.

 

اجزا تشکیل دهنده کپسول اکسیژن

 

۱.کپسول اکسیژن:

  • مخزنی استوانه‌ای شکل و حاوی اکسیژن

۲.مانومتر:

  • فشارسنج: نشان دهنده فشار گاز درون کپسول است.
  • شیر تنظیم کننده خودکار: فشار گاز درون کپسول را قبل ازرسیدن به مانومتر کاهش می‌دهد.
  • جریان سنج: مقدار اکسیژن مصرف شده را بر حسب لیتر در دقیقه نشان می دهد.
  • پیچ کنترل: به وسیله آن میزان اکسیژن را با توجه به جریان‌سنج می‌توان تنظیم کرد.
  • شیشه محتوی آب مقطر: برای مرطوب کردن اکسیژن به کار می رود.

 

مواردی قابل ذکر است که باید در مورد نگهداری کپسول اکسیژن بدانیم علی الخصوص تجهیزات پزشکی ضروری نگهداری از بیمار در منزل استفاده می‌شوند:

  1. کپسول اکسیژن نباید مقابل نور یا آفتاب باشد و باید از حرارت دور بماند.
  2. باید مراقب باشید که کپسول نیوفتد.
  3. برای جا به جا کردن آن بهتر است از پایه چرخ دار استفاده شود و نباید روی زمین کشیده شود در صورت نبود پایه بهتر است روی زمین به صورت دورانی حرکت داده شود.
  4. باید لوله بینی یا ماسک را دو بار در هفته با آب و صابون بشویید و خشک نمایید.
  5. در هنگام استفاده از کپسول بیمار در دهان و بینی احساس خشکی می کند پس چند بار در روز دهان بیمار را با آب شستشو دهید.
  6. زمانی که عقربه گیج اکسیژن باز شد و زیر lit5 بود یعنی اکسیژن در کپسول نمی باشد و یا میزان اکسیژن کم است و باید دوباره پر شود.

 

هشدارهایی که در استفاده از کپسول اکسیژن باید در نظر داشته باشید:

  • در هنگام استفاده از کپسول اکسیژن از کشیدن سیگار یا روشن کردن کبریت در آن حوالی باید پرهیز شود.
  • ابتدا به امر شیر اصلی کپسول و سپس پیچ کنترل را باز کنید.

 

در این موارد نیز باید پزشک یا پرستار را در جریان بگذارید:

  • اگر بیمار دچار سردرد شدید، گیجی، بی نظمی در تنفس شد.
  • اگر بیمار احساس عصبی شدن نمود.
  • اگر بیمار دچار سختی در تنفس شد.
  • اگرلب‌ها و زیر ناخن‌های بیمار آبی شد.

 

دستگاه ونتیلاتور

 

دستگاه ونیلاتور

 

«ونتیلاتور» یک دستگاه پشتیبانی حیاتی است که برای بیماران تنفسی و افرادی استفاده می‌شود که مشکل تنفسی دارند. به این دستگاه، تنفس مصنوعی گفته می‌شود. برخی افراد نیاز دارند به مدت طولانی‌تری از این دستگاه استفاده نمایند، گاهی برای کودکان نیز استفاده می‌شود. برخی افراد به خاطر شرایط بیماری‌شان نیاز به اجاره ونتیلاتور دارند.

یک سری از مشکلات پزشکی می‌باشند که نیاز به این نوع دستگاه دارند که شامل:

  • شرایطی که می‌توانند بر ریه‌ها تاثیر بگذارند (تولد زودرس).
  • عفونت‌های شدید و بیماری‌های ریوی دیگر.
  • بیماری‌های ماهیچه‌ای و استخوانی که ممکن است منجر به تنفس ضعیف شوند.
  • بیماری‌های سیستم عصبی که منجر به ضعف تنفسی می‌شوند.
  • گاهی اوقات مشکلاتی هستند که باعث می‌شوند به دستگاه ونتیلاتور نیاز باشد.

 

دستگاه ونتیلاتور برای افرادی است که شرایط پایداری دارند زیرا باید تنظیمات یکسانی داشته باشند و نباید آن‌ها را سر به خود دستکاری کرد. لازم به ذکر است که در حین بهره گیری از ونتیلاتور تجهیزات زیر ضروری است:

  1. باطری
  2. یک کیسه احیای باد شونده و ماسک
  3. دستگاه مکش قابل حمل
  4. رطوبت ساز برای تهویه
  5. اکسیژن اضافی
  6. کمپرسور و پمپ هوا برای داروهای استنشاقی
  7. پالس اُکسی‌متر و پروب برای اندازه گیری اکسیژن
  8. اگر فرد، تراکئوستومی(یک عمل جراحی برای برش دهانه نای (لوله تنفسی) است تا بتوان لوله ای را برای کمک به تنفس درون آن قرار داد) باشد یک لوله پشتیبان باید در دسترس باشد.
  9. وجود لوازم یک بار مصرف مثل کاتتر ساکشن نیز ضروری است، در صورت نیاز به تجهیزات دیگر، تیم پزشکی آن را با شما در میان خواهد گذاشت.
  10. نباید تنظیمات دستگاه ونتیلاتور سرخود دستکاری شود و هر نوع تغییراتی باید زیر نظر متخصص مراقبت‌های پزشکی انجام شود.

 

سخن آخر

 

با این توصیفات بهتر است در هر خانه یک دستگاه اکسیژن ساز برای ایمنی بیشتر وجود داشته باشد و همچنین اگر در آینده کسی احتیاج داشت می‌توانید فوری از آن استفاده کنید اما باید مراقب باشید که دستورات احتیاطی از جهت نگهداری برای کپسول را رعایت نمایید. امیدوارم از مطالعه این مقاله نهایت لذت را برده باشید.

امتیاز ما
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: ۰ میانگین: ۰]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *