۱۰ علامت عفونت ریه و بررسی راه های درمان عفونت ریه

بیماری‌های ریوی یکی از شایع‌ترین شرایط پزشکی در جهان هستند. ده‌ها میلیون نفر تنها در سراسر جهان به بیماری ریوی مبتلا هستند. سیگار، عفونت‌ها و ژن‌ها باعث بیشتر بیماری‌های ریوی می‌شوند. حتی امروزه شیوع ویروس کرونا نیز می‌تواند عامل عفونت ریه در نظر گرفته شود.

ریه‌های شما بخشی از یک سیستم پیچیده‌ای هستند که هزاران بار در روز منبسط می‌شوند تا اکسیژن را وارد بدن کنند و دی اکسید کربن را به بیرون ارسال کنند. زمانی که مشکلاتی در هر بخشی از این سیستم وجود داشته باشد، بیماری ریه ممکن است رخ دهد. بیماری عفونت ریه می‌تواند توسط یک ویروس، باکتری و گاهی اوقات حتی یک قارچ ایجاد شود.

یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌های ریوی، ذات الریه نام دارد. ذات الریه که بر کیسه‌های هوایی کوچکتر ریه‌ها تأثیر می‌گذارد، اغلب توسط باکتری‌های مسری ایجاد می‌شود اما می‌تواند توسط یک ویروس نیز ایجاد شود. پس از عطسه یا سرفه یک فرد آلوده با تنفس باکتری یا ویروس آلوده می‌شود.

عفونت ریه زمانی رخ می‌دهد که یک میکروب خطرناک مانند یک باکتری یا ویروس وارد ریه‌ها شده و باعث آسیب شود. شدت عفونت ریه می‌تواند از خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشد.

اگرچه اکثر انواع عفونت ریه قابل درمان هستند و بیشتر افراد بهبود می‌یابند اما این عفونت‌ها نیز بسیار خطرناک هستند. این امر به ویژه در مورد نوزادان، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری ریوی یا سیستم ایمنی ضعیف بیشتر است.

شناسایی نوع عفونت ریه یک فرد برای درمان آن مهم است. اگرچه علائم آن‌ها ممکن است به این امر کمک کند اما فرد نمی‌تواند عفونت ریه خود را خودش تشخیص دهد.

همچنین، بیماری‌های تهدید کننده زندگی مانند سرطان ریه ممکن است علائم برخی عفونت‌های ریه را تقلید کنند، بنابراین مهم است که به پزشک متخصص مراجعه کنید. در این مقاله قصد داریم هر آنچه می‌بایست درباره عفونت ریه بدانید را ذکر کنیم، لطفا تا پایان همراه ما باشید.

عفونت ریه چیست؟

عفونت ریه وضعیتی است که در آن یک بیماری ایجاد کننده میکروارگانیسم باعث آسیب و التهاب (به دلیل تجمع سلول‌های ایمنی) در راه‌های هوایی یا بافت‌های ریه می‌شود.

عفونت ریه ممکن است توسط ویروس ها، باکتری ها، قارچ‌ها و یا به ندرت توسط انگل‌ها ایجاد شود. در برخی موارد، بیش از یک نوع میکروارگانیسم مسئول هستند. به عنوان مثال، بیماری برونشیت ویروسی ممکن است منجر به پنومونی باکتریایی شود.

عفونت ریه می‌تواند خفیف یا شدید باشد و می‌تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه برخی از عفونت‌ها در سنین خاص بسیار شایع‌تر هستند. آن‌ها ممکن است راه‌های هوایی با هر اندازه‌ای (برونش ها، برونشیول ها، آلوئول ها) یا بافت‌هایی را تحت تاثیر قرار دهند که راه‌های هوایی ریه‌ها را احاطه کرده اند.

عفونت ها چگونه ایجاد می شوند؟

هنگامی که لوله‌های برونش بزرگی که هوا را به ریه‌های شما منتقل می‌کنند و از آن خارج می‌شوند، عفونی می‌شوند، به آن برونشیت می‌گویند. برونشیت بیشتر توسط ویروس ایجاد می‌شود تا باکتری.

همچنین ویروس‌ها می‌توانند به ریه‌ها یا راه‌های هوایی که به ریه‌ها منتهی می‌شوند حمله کنند. این برونشیولیت نامیده می‌شود. برونشیولیت ویروسی بیشتر در نوزادان رخ می‌دهد.

عفونت‌های ریوی مانند ذات‌الریه معمولا خفیف هستند اما می‌توانند خطر جدی به همراه داشته باشند، به‌ویژه برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف یا شرایط مزمن دارند، مانند بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD).

علائم عفونت ریه چیست؟

علائم عفونت ریه از خفیف تا شدید متفاوت است. این علائم بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله سن و سلامت کلی شما و اینکه آیا عفونت توسط ویروس، باکتری یا قارچ ایجاد شده است. علائم ممکن است شبیه علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد، اما معمولا طولانی‌تر هستند.

اگر احساس می‌کنید مشکل عفونت ریه دارید، رایج‌ترین علائمی که باید انتظار داشته باشید در ادامه بیان شده است:

۱.سرفه ای که مخاط غلیظ تولید می کند

سرفه به خلاص شدن بدن از شر مخاط تولید شده از التهاب راه‌های هوایی و ریه‌ها کمک می‌کند. این مخاط ممکن است حاوی خون نیز باشد. با برونشیت یا ذات الریه، ممکن است سرفه‌ای داشته باشید که مخاط غلیظی تولید می‌کند و ممکن است رنگ مشخصی داشته باشد، از جمله:

• روشن
• سفید
• سبز
• خاکستری مایل به زرد

سرفه می‌تواند برای چندین هفته حتی پس از بهبود سایر علائم باقی بماند.

۲.دردهای قفسه سینه

درد قفسه سینه ناشی از عفونت ریه اغلب به صورت تیز یا کوبنده توصیف می‌شود. درد قفسه سینه هنگام سرفه یا نفس عمیق تشدید می‌شود. گاهی اوقات دردهای شدید را می‌توان در قسمت میانی و بالای کمر احساس کرد.

۳.تب

هنگامی که بدن شما تلاش می‌کند با عفونت مبارزه کند، تب رخ می‌دهد. دمای طبیعی بدن معمولا حدود ۹۸.۶ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتیگراد) است. اگر یک عفونت باکتریایی ریه دارید، ممکن است تب شما تا ۱۰۵ درجه فارنهایت (۴۰.۵ درجه سانتیگراد) خطرناک افزایش یابد. هر تب شدید بالای ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) اغلب منجر به بسیاری از علائم دیگر می‌شود، مانند:

• تعریق
• لرز
• دردهای عضلانی
• کم آبی بدن
• سردرد
• ضعف

اگر تب شما بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) باشد یا اگر بیش از سه روز طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

۴.بدن درد

در صورت ابتلا به عفونت ریه ممکن است عضلات و کمر شما درد بگیرد. به این میالژی می‌گویند. گاهی اوقات ممکن است در ماهیچه‌ها التهاب ایجاد شود که در صورت ابتلا به عفونت نیز می‌تواند منجر به بدن درد شود.

۵.آبریزش بینی

آبریزش بینی و سایر علائم مشابه آنفولانزا، مانند عطسه، اغلب با عفونت ریه مانند برونشیت همراه است.

۶.تنگی نفس

تنگی نفس به این معنی است که احساس می‌کنید نفس کشیدن دشوار است یا نمی‌توانید به طور کامل نفس بکشید. اگر مشکل تنفسی دارید باید فورا به پزشک مراجعه کنید. بعضی اوقات پزشک توصیه می‌کند که با خرید و اجاره بای پپ خواب راحتی را تجربه کنید.

۷.خستگی

وقتی بدنتان با عفونت مبارزه می‌کند، معمولا احساس تنبلی و خستگی می‌کنید. استراحت در این دوران بسیار مهم است.

۸.خس خس سینه

هنگام بازدم، ممکن است صدای سوت بلندی را بشنوید که به عنوان خس خس سینه شناخته می‌شود. این نتیجه تنگ شدن مجاری هوایی یا التهاب است.

۹.ظاهر کبود پوست یا لب ها

به دلیل کمبود اکسیژن ممکن است رنگ لب‌ها یا ناخن‌های شما کمی آبی به نظر برسد.

۱۰.صداهای تق تق در ریه ها

یکی از نشانه‌های بارز عفونت ریه؛ صدای تق تق در ریه‌ها است که به آن ترق دوبازیلار نیز می‌گویند. پزشک می‌تواند این صداها را با استفاده از ابزاری به نام گوشی پزشکی بشنود.

علائم عفونت ریه در کرونا

انتشار باکتری‌های پریودنتال در دستگاه تنفسی تحتانی ممکن است شرایط مساعدی را برای عفونت شدید ریه در دوران کرونا ایجاد کند. هنگامی که بافت‌های ریه کلونیزه می‌شوند، سلول‌هایی که از عفونت باکتریایی پایدار جان سالم به در می‌برند می‌توانند آسیب دائمی ببینند و پیری سلولی را تسریع کنند. در نتیجه، چندین ویژگی مورفولوژیکی و عملکردی سلول‌های پیر ریه، تکثیر SARS CoV ۲ را تسهیل می‌کند. خطر بالاتر ابتلا به عفونت شدید SARS CoV ۲، ویروسی که باعث COVID ۱۹ می‌شود و مرگ در بیماران مسن این سوال را ایجاد کرده است که آیا مکانیسم‌های اساسی پیری می‌تواند در چنین حساسیتی دخیل باشد یا خیر.

شواهد فزآینده نشان می‌دهد که پیری سلولی (تجلی پیری در سطح سلولی است) به ایجاد آسیب‌شناسی ریوی مرتبط با سن کمک می‌کند و ابتلا به عفونت‌های تنفسی را تسهیل می‌کند. ظاهرا ارتباط بین عفونت ریه در کرونا و بیماری پریودنتال قبلی غیرمحتمل به نظر می‌رسد.

وقتی به کرونا مبتلا می شوید چه اتفاقی می افتد؟

انواع مختلفی از ویروس کرونا وجود دارد. برخی باعث نمایان شدن علائم سرماخوردگی می‌شوند. البته ویروس کرونا که در سال ۲۰۱۷ همه گیر شد به covid19 معروف شده است.

ویروس کرونا چگونه به بدن شما حمله می کند؟

یک ویروس با ورود به سلول‌های سالم بدن شما را آلوده می‌کند. در آنجا مهاجم از خودش کپی می‌کند و در بدن شما تکثیر می‌شود. کروناویروس، پروتئین‌های سطح سیخ‌دار خود را به گیرنده‌های سلول‌های سالم، به‌ویژه آن‌هایی که در ریه‌ها هستند، می‌چسبد.

به طور خاص، پروتئین‌های ویروسی از طریق گیرنده‌های ACE2 وارد سلول‌ها می‌شوند. ویروس کرونا به محض ورود، سلول‌های سالم را ربوده و فرمان را به دست می‌گیرد. در نهایت، برخی از سلول‌های سالم را از بین می‌برد.

ویروس کرونا چگونه در بدن شما حرکت می کند؟

کووید ۱۹، بیماری ناشی از ویروس کرونا، با قطرات سرفه، عطسه یا نفس فرد مبتلا منتقل می‌شود. آن‌ها می‌توانند در هوا یا روی سطحی باشند که قبل از طریق چشم، بینی یا دهان خود آن را لمس می‌کنید. این راه‌ها به ویروس گذرگاهی به غشاهای مخاطی گلو می‌دهد. در عرض ۲ تا ۱۴ روز، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است با علائمی از جمله:

• تب
• سرفه
• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• خستگی
• لرز، گاهی همراه با لرزش
• بدن درد
• سردرد
• گلو درد
• احتقان یا آبریزش بینی
• از دست دادن چشایی
• از دست دادن بویایی
• حالت تهوع یا استفراغ
• اسهال

ویروس در مجرای تنفسی شما حرکت می‌کند. این راه هوایی است که شامل دهان، بینی، گلو و ریه‌های شما می‌شود. مجاری هوایی تحتانی شما نسبت به بقیه دستگاه تنفسی شما دارای گیرنده‌های ACE2 بیشتری است. بنابراین اثرگذاری کووید ۱۹ بیشتر از ویروس‌هایی مانند سرماخوردگی عمیق‌تر تجربه می‌شود.

ریه‌های شما ممکن است ملتهب شوند و نفس کشیدن را برای شما سخت کند. این موضوع می‌تواند منجر به ذات الریه شود، عفونت کیسه‌های هوایی کوچک (به نام آلوئول) در داخل ریه ها، جایی که خون شما اکسیژن و دی اکسید کربن را مبادله می‌کند.

اگر پزشک سی تی اسکن از قفسه سینه شما انجام دهد، احتمالا سایه‌ها یا نواحی تکه‌ای را می‌بیند. برای بیشتر افراد، علائم با سرفه و تب پایان می‌یابد. بیش از ۸ مورد از هر ۱۰ مورد خفیف هستند. اما برای برخی، عفونت شدیدتر می‌شود. حدود ۵ تا ۸ روز پس از شروع علائم، آن‌ها دچار تنگی نفس می‌شوند. سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) چند روز بعد شروع می‌شود. در برخی اوقات بیماران باید در بیمارستان بستری شوند یا در خانه با خرید و اجاره ونتیلاتور تحت مراقبت قرار گیرند.

کووید ۱۹ چه کارهای دیگری با بدن شما می کند؟

برخی از افراد نیز علائمی از جمله:

• چشم صورتی
• بثورات
• مشکلات یا آسیب کبدی
• مشکلات قلبی
• آسیب کلیه
• لخته‌های خون خطرناک، از جمله در پاها، ریه‌ها و شریان‌ها. برخی از لخته‌ها ممکن است باعث سکته مغزی شوند.

به طور کلی، کودکان به اندازه بزرگسالان به ویروس کرونا مبتلا نمی‌شوند اما ممکن است آلوده شوند و می‌تواند برای آن‌ها نیز کشنده باشد. برخی از کودکان و نوجوانان با یک سندرم التهابی که ممکن است به ویروس کرونای جدید مرتبط باشد، در بیمارستان بستری شده اند. علائم شامل تب، بثورات پوستی، درد شکم، استفراغ، اسهال و مشکلات قلبی است. این سندرم که اکنون به عنوان سندرم التهابی چند سیستمی در کودکان یا MIS C شناخته می‌شود، شبیه شوک سمی یا بیماری کاوازاکی است، وضعیتی در کودکان که باعث التهاب در رگ‌های خونی می‌شود. محققان هنوز در این موارد اطلاعات کاملی ندارند و در حال تحقیق هستند.

عفونت ریه به چه دلایلی رخ می دهد؟

برونشیت، پنومونی و برونشیولیت سه نوع عفونت ریه هستند. آن‌ها معمولا توسط یک ویروس یا باکتری ایجاد می‌شوند. شایع‌ترین میکروارگانیسم‌های مسئول برونشیت عبارتند از:

• ویروس‌هایی مانند ویروس آنفولانزا یا ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)
• باکتری‌هایی مانند مایکوپلاسما پنومونیه، کلامیدیا پنومونیه و بوردتلا سیاه سرفه

شایع‌ترین میکروارگانیسم‌های مسئول پنومونی عبارتند از:

• باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک پنومونی (شایع ترین)، هموفیلوس آنفولانزا و مایکوپلاسما پنومونیه
• ویروس‌هایی مانند ویروس آنفولانزا یا RSV

به ندرت، عفونت ریه می تواند توسط قارچ هایی مانند Pneumocystis jirovecii ،Aspergillus یا Histoplasma capsulatum ایجاد شود.

عفونت قارچی ریه در افرادی که به دلیل انواع خاصی از سرطان یا HIV و یا به دلیل مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دچار سرکوب سیستم ایمنی هستند، شایع‌تر است.

عفونت ریه چطوری تشخیص داده می شود؟

یک پزشک ابتدا یک تاریخچه پزشکی از شما جویا می‌شود و در مورد علائم شما می‌پرسد. ممکن است در مورد شغل، سفر اخیر یا قرار گرفتن در معرض حیوانات سوالاتی از شما پرسیده شود. پزشک درجه حرارت شما را اندازه گیری می‌کند و با گوشی پزشکی به صدای قفسه سینه شما گوش می‌دهد تا صداها را بررسی کند.

راه‌های رایج دیگر برای تشخیص عفونت ریه عبارتند از:

• تصویربرداری، مانند اشعه ایکس قفسه سینه یا سی تی اسکن
• اسپیرومتری، ابزاری که میزان و سرعت ورود هوا را با هر نفس اندازه می‌گیرد
• پالس اکسیمتری برای اندازه گیری سطح اکسیژن در خون شما
• نمونه برداری از مخاط یا ترشحات بینی برای آزمایش بیشتر
• سواب گلو
• شمارش کامل خون (CBC)
• کشت خون

درمان عفونت ریه

عفونت باکتریایی معمولا به آنتی بیوتیک نیاز دارد تا از بین برود. عفونت قارچی ریه نیاز به درمان با داروهای ضد قارچی مانند کتوکونازول یا وریکونازول دارد. آنتی بیوتیک‌ها روی عفونت‌های ویروسی کار نمی‌کنند. بیشتر اوقات، باید منتظر بمانید تا بدنتان به تنهایی با عفونت مقابله کند. در عین حال، می‌توانید به بدن خود کمک کنید تا با عفونت مقابله کند و با درمان‌های خانگی زیر راحت‌تر شوید:

• برای کاهش تب از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید
• آب زیاد بنوشید
• چای داغ را با عسل یا زنجبیل امتحان کنید
• غرغره آب نمک
• تا حد امکان استراحت کنید
• از یک مرطوب کننده برای ایجاد رطوبت در هوا استفاده کنید
• هر آنتی بیوتیک تجویز شده را مصرف کنید

برای عفونت‌های شدید ریه، ممکن است لازم باشد در طول دوران نقاهت در بیمارستان بمانید. در طول اقامت، اگر مشکل تنفسی دارید، ممکن است آنتی بیوتیک، مایعات داخل وریدی و درمان تنفسی دریافت کنید. اگر در خانه تحت مراقبت هستید می‌توانید با خرید تخت بیمارستانی دوران استراحت خود را با آرامش بیشتری سپری کنید.

طول درمان عفونت ریه چقدر است؟

بیماری تنفسی عامل اصلی مرگ و میر و عوارض ناشی از فیبروز کیستیک است. امید به زندگی افراد مبتلا به فیبروز کیستیک در ۴۰ سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است. یکی از دلایل اصلی این افزایش، استفاده روزافزون از آنتی بیوتیک‌ها برای درمان تشدید قفسه سینه ناشی از عفونت‌های باکتریایی است.

مدت زمان بهینه درمان آنتی بیوتیکی داخل وریدی به وضوح تعریف نشده است. افراد معمولا به مدت ۱۴ روز آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی دریافت می‌کنند اما درمان ممکن است بین ۱۰ تا ۲۱ روز باشد. مدت کوتاه‌تر درمان آنتی‌بیوتیکی، پاکسازی ناکافی عفونت را به همراه دارد که می‌تواند منجر به آسیب بیشتر ریه شود.

دوره‌های طولانی مدت آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی گران و ناخوشایند است و بروز واکنش‌های آلرژیک به آنتی بیوتیک‌ها نیز با دوره‌های طولانی افزایش می‌یابد. استفاده از آمینوگلیکوزیدها نیاز به نظارت مکرر برای جلوگیری از برخی عوارض جانبی آن‌ها دارد. با این حال، برخی ارگانیسم‌هایی که افراد را مبتلا به فیبروز کیستیک می‌کنند، به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند و ممکن است به دوره طولانی‌تری از درمان نیاز داشته باشند. این به‌روزرسانی از بررسی‌های قبلی منتشر شده است.

بهترین قرص آنتی بیوتیک برای عفونت ریه

انواع مختلفی از آنتی بیوتیک‌ها را می‌توان برای درمان پنومونی اکتسابی جامعه استفاده کرد. پزشک شما مناسب‌ترین آنتی بیوتیک را بر اساس عفونت و سایر شرایط پزشکی، الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی موضعی، هزینه و سایر ویژگی‌های خاص بیمار مانند سن، وزن، آلرژی و درمان قبلی آنتی بیوتیکی شما انتخاب می‌کند.

آنتی بیوتیک‌های اولیه که ممکن است انتخاب شوند عبارتند از آنتی بیوتیک‌های ماکرولید آزیترومایسین (Zithromax) یا کلاریترومایسین (Biaxin XL) یا تتراسایکلین معروف به داکسی سایکلین.

برای عفونت ریه چه قرصی بخوریم؟

سایر آنتی بیوتیک‌های مناسب ممکن است شامل آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون مانند لووفلوکساسین (لواکین) باشد. یا درمان ترکیبی یک بتالاکتام مانند آموکسی سیلین یا آموکسی سیلین / کلاوولانات (Augmentin) با یک آنتی بیوتیک ماکرولید.

نحو تخلیه عفونت ریه

توراکوستومی، پس از ارائه آرام بخش و تزریق یک بی‌حس کننده موضعی به قفسه سینه شما که مایع در آن قرار دارد، پزشک یک لوله پلاستیکی را در قفسه سینه شما بین دو دنده قرار می‌دهد، لوله را به یک دستگاه مکنده متصل می‌کند و مایع را خارج می‌کند. می‌توان داروهای خاصی را برای کمک به تخلیه مایع تزریق کرد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

عفونت ریه در صورت‌عدم درمان می‌تواند به مشکل جدی تبدیل شود. به طور کلی، اگر سرفه شما بیش از سه هفته طول کشید یا در تنفس مشکل دارید، به پزشک مراجعه کنید. تب بسته به سن شما می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. به طور کلی، شما باید این دستورالعمل‌ها را برای سنین مختلف دنبال کنید:

نوزادان

در صورتی که نوزاد شما دارای شرایط زیر است به پزشک مراجعه کنید:

• کمتر از ۳ ماه، با دمای بیش از ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد)
• بین ۳ تا ۶ ماه، با تب بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) و به طور غیرمعمول تحریک پذیر، بی حال یا ناراحت کننده به نظر می رسد.
• بین ۶ تا ۲۴ ماه، با تب بیش از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) برای بیش از ۲۴ ساعت

خردسالان و جوانان

اگر فرزندتان:

• تب بالای ۱۰۲.۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) دارد
• بی‌حال یا تحریک‌پذیر است، مکررا استفراغ می‌کند یا سردرد شدید دارد
• بیش از سه روز است که تب دارد
• دارای یک بیماری جدی پزشکی یا سیستم ایمنی ضعیف است
• اخیرا به یک کشور در حال توسعه سفر کرده است

بزرگسالان

در صورتی که علائم زیر را داشتند:

• دارای دمای بدن بیش از ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹.۴ درجه سانتیگراد)
• بیش از سه روز تب داشته اند
• یک بیماری جدی پزشکی یا سیستم ایمنی ضعیف داشته باشید
• اخیرا به یک کشور در حال توسعه سفر کرده اند

همچنین باید به دنبال درمان اورژانسی در نزدیکترین محل باشید یا اگر تب با هر یک از علائم زیر همراه باشد با ۱۱۵ تماس بگیرید:

• سردرگمی ذهنی
• مشکل در تنفس
• گرفتگی گردن
• درد قفسه سینه
• تشنج
• استفراغ مداوم
• بثورات پوستی غیر معمول
• توهمات
• گریه تسلی ناپذیر در کودکان

اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید و دچار تب، تنگی نفس یا سرفه‌ای می‌شوید که خون می‌آورد، فورا به دنبال مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشید.

چطور می‌توانیم از بروز عفونت‌ های ریه جلوگیری کنیم؟

گاهی اوقات به سلامتی ریه‌هایمان اهمیت نمی‌دهیم. فراموش می‌کنیم که آن‌ها ما را زنده و سالم نگه می‌دارند و در بیشتر موارد نیازی نیست به آن‌ها فکر کنیم. به همین دلیل مهم است که سلامت ریه خود را در اولویت قرار دهید. بدن شما دارای یک سیستم دفاعی طبیعی است که برای محافظت از ریه‌ها، جلوگیری از آلودگی و میکروب‌ها طراحی شده است. اما چند کار مهم وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های ریوی انجام دهید. در اینجا چند راه برای حفظ سلامت ریه‌ها بیان شده است. به عبارت دیگر، نمی‌توان از همه عفونت‌های ریه پیشگیری کرد، اما می‌توانید با رعایت نکات زیر خطر خود را به حداقل برسانید:

• دست‌های خود را مرتب بشویید
• از دست زدن به صورت یا دهان خود اجتناب کنید
• از به اشتراک گذاشتن ظروف، غذا یا نوشیدنی با افراد دیگر خودداری کنید
• از قرار گرفتن در مکان‌های شلوغی که ویروس به راحتی قابل انتقال است خودداری کنید
• دخانیات مصرف نکنید:سیگار عامل اصلی سرطان ریه و بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) است که شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است. دود سیگار می‌تواند راه‌های هوا را تنگ کند و تنفس را دشوارتر کند. باعث التهاب مزمن یا تورم در ریه می‌شود که می‌تواند منجر به برونشیت مزمن شود. با گذشت زمان دود سیگار بافت ریه را از بین می‌برد و ممکن است باعث ایجاد تغییراتی شود که به سرطان تبدیل می‌شود. اگر سیگار می‌کشید، هرگز برای بهره‌مندی از ترک آن دیر نیست. هر زمان که آماده باشید می‌توانیم شروع کنیم.
• برای جلوگیری از عفونت آنفولانزا هر سال واکسن آنفولانزا بزنید.
• به کیفیت هوای داخل ساختمان توجه کنید: کیفیت هوای داخل ساختمان (IAQ) به هوای ساختمان‌ها و سازه‌هایی که ما در آن کار می‌کنیم، زندگی می‌کنیم و کار می‌کنیم و همچنین به فضای اطراف این ساختمان‌ها و سازه‌ها اشاره دارد. IAQ برای همه ما مهم است زیرا ۹۰٪ از زمان خود را در داخل خانه می‌گذرانیم. ممکن است تعجب‌آور باشد که بدانیم هوای داخل خانه می‌تواند حتی بیشتر از هوای بیرون آلوده باشد. دود دست دوم، مواد شیمیایی در خانه و محل کار، کپک و رادون همگی می‌توانند باعث ایجاد یا بدتر شدن بیماری ریه شوند. شما می‌توانید برای بهبود کیفیت هوای داخل خانه قدم‌هایی بردارید. به عنوان مثال، برای کسی که مشکلات ریوی دارد، کرایه دستگاه اکسیژن ساز یک راه حل ایده آل به حساب می‌آید. اگر نگران هستید که چیزی در خانه، مدرسه یا محل کارتان ممکن است شما را بیمار کند، با متخصص خود مشورت کنید.
• آلودگی هوای فضای باز: کیفیت هوای بیرون می‌تواند از روز به روز متفاوت باشد و گاهی اوقات برای تنفس ناسالم است. دانستن اینکه چگونه آلودگی هوای بیرون بر سلامتی شما تأثیر می‌گذارد و استراتژی‌های مفید برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض طولانی مدت می‌تواند به شما و خانواده شما کمک کند. تغییرات آب و هوایی و بلایای طبیعی نیز می‌توانند به طور مستقیم بر سلامت ریه تأثیر بگذارند. برای محافظت از ریه‌های خود در برابر آلودگی، در روزهای بد هوا از ورزش در فضای باز خودداری کنید، از ورزش کردن در نزدیکی مناطق پر تردد خودداری کنید.
• معاینات منظم را دریافت کنید: معاینات منظم به پیشگیری از بیماری‌ها حتی زمانی که احساس خوبی دارید، کمک می‌کند. این امر به ویژه در مورد بیماری‌های ریوی صادق است که گاهی اوقات تا زمانی که جدی نمی‌شود، تشخیص داده نمی‌شود. در طول معاینه، پزشک به تنفس شما گوش می‌دهد و دلیل مشکل شما را شرح خواهد داد. بهتر است بیماری ریه را در مراحل اولیه تشخیص دهید. به همین دلیل برای شما مهم است که بدانید برخی از علائم و نشانه‌های رایج بیماری‌های ریوی چیست.
• ورزش: چه جوان باشید چه سالمند، لاغر یا درشت اندام، توانا باشید یا با یک بیماری مزمن یا ناتوانی زندگی کنید، فعالیت بدنی می‌تواند به سالم ماندن ریه‌های شما کمک کند.

برای کسانی که در معرض خطر بیشتری هستند، بهترین راه برای جلوگیری از ذات الریه باکتریایی ناشی از رایج‌ترین گونه‌های باکتری، یکی از دو واکسن است:

• واکسن مزدوج پنوموکوک PCV13
• واکسن پلی ساکارید پنوموکوک PPSV23

این واکسن‌ها برای موارد زیر توصیه می‌شوند:

• نوزادان
• بزرگسالان مسن تر
• افرادی که سیگار می‌کشند
• کسانی که شرایط سلامت مزمن دارند

آیا عفونت ریه خطرناک است؟

عفونت ریه علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد می‌کند اما ممکن است شدیدتر باشد و معمولا طولانی‌تر باشد. سیستم ایمنی بدن شما معمولا می‌تواند عفونت ریه ویروسی را در طول زمان از بین ببرد. آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های باکتریایی ریه استفاده می‌شوند. اما اگر در مدت زمان مشخص به این موضوع رسیدگی نشود ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد و باعث مرگ شود.

اگر موارد زیر را دارید فورا به پزشک مراجعه کنید:

• مشکل در تنفس
• رنگ مایل به آبی در لب‌ها یا نوک انگشتان شما
• درد شدید قفسه سینه
• تب بالا
• سرفه همراه با مخاط که بدتر می‌شود

آیا التهاب ریه قابل درمان است؟

درمان التهاب ریه شامل درمان عفونت ریه و جلوگیری از عوارض آن است. افراد مبتلا به التهاب ریه معمولا می‌توانند در خانه با دارو درمان شوند. اگرچه بیشتر علائم التهاب ریه در چند روز یا چند هفته کاهش می‌یابد اما احساس خستگی می‌تواند برای یک ماه یا بیشتر باقی بماند. درمان‌های خاص به نوع و شدت التهاب ریه، سن و سلامت کلی شما بستگی دارد. مهمترین روش‌های درمان التهاب ریه عبارتند از:

• آنتی بیوتیک‌ها. این داروها برای درمان عفونت ریه باکتریایی استفاده می‌شوند. شناسایی نوع باکتری عامل عفونت ریه و انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای درمان آن ممکن است زمان ببرد. اگر علائم شما بهبود نیافت، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک دیگری را توصیه کند.
• داروی ضد سرفه. این دارو ممکن است برای آرام کردن سرفه استفاده شود تا بتوانید استراحت کنید. از آنجایی که سرفه به شل شدن و حرکت مایع از ریه‌ها کمک می‌کند، بهتر است سرفه خود را به طور کامل قطع نکنید. اگر می‌خواهید یک داروی ضد سرفه را امتحان کنید، از کمترین دوزی استفاده کنید که به شما کمک می‌کند استراحت کنید.
• تب بر یا مسکن. ممکن است این دسته را در صورت نیاز برای کاهش تب و ناراحتی مصرف کنید. این داروها شامل داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن (غیره) و استامینوفن (غیره) است.

امیدوارم از مطالعه این مقاله نهایت استفاده را کرده باشید.